Leren schaatsen

Posted on by

Wanneer je in Friesland woonde, moest je natuurlijk op
zeer jonge leeftijd leren schaatsen, als voorbereiding
op deelname aan de Elfstedentocht.
Ook ik ontkwam er niet aan, om de Friese doorlopers onder te binden.
Na enkele zwierige zwaaien, klapte ik achterover met mijn hoofd op het ijs,
en zag meer sterren dan er in werkelijkheid waren.

Ik heb er een beschadiging aan de hersens aan overgehouden,
dat is nooit meer goedgekomen,
daarna ben ik niet meer op het ijs geweest.

Tja, zó had ik het moeten doen natuurlijk,
hebben jullie het ook zo geleerd?

Leren schaatsen (1)

 

 

 

44 gedachten over “Leren schaatsen”

  1. Mijn ouders hebben het mij ook geprobeerd te leren. Op Gelders ijs. Maar ik ben met die cursus gestopt omdat ik de lol er niet van in zag. Ik heb er persoonlijk nooit spijt van gehad dat ik die cursus nooit heb afgemaakt.

    Like

  2. Ohw wat herkenbaar Ed!
    Wij hadden ook van die doorlopers maar zonder stoel. Ik ben ook op het ijs gevallen maar dan op mijn stuitje. Heb werkelijk weken in een soort ring moeten zitten (niet lachen hé!!!!) In de polder hier waren tal van sloten en daar hebben we het “geleerd”. Ik hoef niet meer zo nodig hahahaha…
    Leuk blog Ed 😉
    Lieve groetjes, Helma

    Like

  3. Gelukkig, je bent niet echt gevallen! Kun je dat de volgende keer onder je blog schrijven (-:
    Ik heb leren schaatsen op singels in Rotterdam. Zonder stoel want dat was te veel sjouwen. Niet lullen maar poetsen.
    Dag Edje ♥

    Like

  4. Ai dat moet een val geweest zijn! Schaatsen was zo gewoon vroeger, iedereen deed het. Ik was er niet zo goed in, dat weet ik nog wel. Maar lekker was het! Tussen het riet op het krakende ijs… Ik weet het nog goed.

    Like

  5. Hi Edward,

    Oooh dat bedoel je dus met sterren dansen op het ijs 🙂
    Ik heb het inderdaad ook zo geleerd met een stoel.
    Had geen last van sterren maar had na afloop wel een wereldbol op mijn billen staan (bont en blauw) 😉

    Fijne dag en groetjes,
    Karina

    Like

  8. Ach Edward, sprak ze meewarig, je bent dus écht op je achterhoofd gevallen. Da’ s nie zo mooi, maar je kan er dus nix aan doen.
    Nee zo heb ik niet leren schaatsen, huppekee zonder stoel en vallen maar. En dan die rot schaatsen, gingen steeds los, stond ik er weer naast. T is met mij en de schaatsen nooit goed gekomen. 😦

    Like

  9. Hoi Edward,

    Wat erg voor jou, dat het nooit meer goed is gekomen.
    Zoals op de foto heb ik het ook geleerd.
    Mijn vader zette een stoel op het ijs (’s winters was de vaart voor ons huis altijd bevroren) en bond mijn friese doorlopertjes onder.
    Hij bleef altijd in de buurt hoewel hij hele tochten kon schaatsen.
    Ik vond het geweldig en zal best wel eens gevallen zijn, maar gelukkig nooit op mijn hoofd…

    Groetjes van Marlou

    .

    Like

  11. Nooit geschaatst. Wij speelden met een slee met ijzer onder, principe van schaatsen, en twee stokken met grote nagels in onderaan om ons vast te pinnen in het ijs en vooruit te gaan. We gingen een trein! Selfmade ijsstoel 😏

    Like

  12. Ik heb het ook met een stoel geleerd. En mijn kleindochter van 2 stond ook al op het ijs afgelopen week. Jong geleerd oud gedaan maar niet op je achterhoofd vallen idd. Dat schiet niet op. Nu durf ik ook niet meer.

    Like

  15. Nu zie ik het . De ijsbaan in Amsterdam voor het museum.
    Ik heb wat afgeschaatst. Als Sjoukje Dijkstra op tv was geweest probeerde mijn nichtje en ik al haar capriolen na te doen op het ijs. Dat lukte maar momdjes maat maar we konden het best goed.

    Like

  16. Ik heb het gewoon op de sloot om de hoek geleerd en vallen hoort erbij zeggen ze dan. IJs op de sloten het is toch wel lang geleden dat het mij hield hoor.

    Like

  18. Heb het nooit echt geleerd, een paarkjeer naar de schaatsbaan geweest en na een paar fikse smakken tegen het ijs heb ik het dan maar voor bekeken gehouden 🙂
    Volgens mij zit het schaatsen in de genen van de Nederlanders ingebakken 😉

    Like

  20. Schaatsen heb ik nooit goed geleerd, ik had samen met een zus één paar ‘houtjes’ maar als zij ze aan had, moest ik maar in een sneeuwhoop zitten wachten tot ze terug kwam. En die oranje linten vastbinden lukte me ook al niet zo goed. Ik liep dan een stukje zo hard mogelijk, naast de schaatsen, sprong er dan op en liet me uitglijden. Mijn zus riep dan dat ik het alweer lang genoeg had geprobeerd en eiste de schaatsen dan op, ze ging er met vriendinnen vandoor en liet mij dan weer eindeloos lang wachten op mijn beurt. (erme kouwe Habaatje) Dus ik vond er al snel niets meer aan en ging door en door koud maar naar huis om op te warmen.

    Like

  21. Ik weet me nog te herinneren dat die doorlopertjes nooit onder je voeten bleven zitten….ik reed altijd een scheve schaats……en dat komt af en toe nog terug… 🙂 🙂

    Like

  23. Zulke klappers maakte ik ook altijd maar gelukkig meestal voorover. Ik ben menig keer naar de eerste hulp geweest om foto’s van mijn polsen te maken. Nooit gebroken overigens maar wel altijd zo pijnlijk dat ik niet meer heb geschaatst op latere leeftijd, ik ben veel te bang om te vallen. Ik maak er net als jij wel foto’s van en lopend vind ik het nog glad genoeg op het ijs 😉

    Like

  24. Wat leuk oude herinneringen oproepen haha ik heb het ook op deze manier geleerd met de stoel.
    Deze foto doet me denken aan mijn kindertijd .Leuke foto.

    Like

  25. Ik kom niet uit Friesland, maar ook wij bonden al vroeg de schuitjes onder hoor.. en er leek in m’n jeugd wel élk jaar ijs te zijn! Die houten schaatsen met van die oranje linten waar je ze mee vast moest maken, zaten meestal wel aan de zijkanten van je voeten, want met je verkleumde vingertjes kreeg je die linten nooit goed stevig vast hehe. Dus je gleed eigenlijk gewoon op je schoenen, maar een lol dat we hadden..! Later kregen we witte kunstschaatsen.. en daar heb ik nog vaak op geschaatst ook. Tót ik op m’n 29e m’n knieband afscheurde, doordat ik met de punt van m’n schaats in een putje in het ijs terecht kwam.. daarna nooit meer op de schaats gestaan, maar eerlijk gezegd.. er is daarna ook nog maar weinig natuurijs geweest! 🙂
    Prachtige foto, zo met dat witte bruggetje.. is dat ook echt in Friesland?

    Like

      • Ooh aha! én geen natuurijs zeker.. maar een aangelegde baan? Nou ja, het decor is helemaal goed.. net Anton Pieck!
        Ik ben trouwens in de ijshal in Dordt weleens keihard vóórover gevallen met schaatsen.. ook niet prettig hoor.. die airbags daar kunnen pijn doen..!! 😉

        Like

  26. Vroeger gingen wij veel schaatsen. Vonden erg leuk. Leren heb je gauw door om te schaatsen. Niet iedereen is het dezelfde. Wij gingen ook naar kunstijsbaan. Nou doe wij niet meer. Friesland is zeker dat steeds nog niet elfsteden komt. Het moet heel wat gebeuren. Goed vriezen. Leuke foto.

    Like

  27. pfff Edward, ik was ook een ster op het ijs, ik viel ze in alle maten, nee zo heb ik het niet geleerd, ik kan het niet en ik durf het nu ook niet meer,
    wel een heerlijke foto, bij ons in het dorp was een man die kon zulke mooie krullen maken in het ijs, met bewondering naar gekeken 🙂

    Like

  28. Rond mijn veertigste kwam hier een kunstijsbaan,omdat rolschaatsen al sinds mijn kindertijd goed ging dacht ik dat gaat wel,wel veel gelachen met die stunten op het ijs,meer als wat vooruit schuifelen is het niet geworden.

    Like

  30. Wat jammer dat ik het nooit heb geleerd. Het lijkt me zo leuk om te doen. Mocht het ooit nog eens hard en diep gaan vriezen… Zou men mij raar aankijken als ik het alsnog probeer met stoel? Of is dat kinderachtig voor een volwassene?

    Like

  31. Edward.ik begrijp dat voor jou het niet erg aantrekkelijk is. Dat geldt ook voor mij. Als ik terugdenk aan mijn koude bevroren handen van het vastbinden van die veters destijds, krijg ik weer de rillingen in mijn lijf. Ze gingen ook altijd weer los. En voor de mooie Noren was bij ons niet voldoende
    geld beschikbaar. Ik gun het iedereen, maar voor mij hoeft het niet. Ik moet wel toegeven, het levert mooie Hollandse plaatjes op.

    Like

  32. Wat een geweldig mooie foto, Edward. Hoewel het duidelijk nog niet zo’n oude foto is, heeft hij in deze tijd van klimaatopwarming nu al een nostalgische uitstraling.
    Natuurlijk stond ik als Fries, geboren op het platteland, al op 4-jarige leeftijd op de schaats. In mijn jeugd heb ik vaak en veel geschaatst. Ik heb in de jaren 70 zelfs enkele jaren wekelijks rondjes gedraaid op het toen nog onoverdekte Thialf. Alles ten behoeve van de Elfstedentocht. Maar toen hij uiteindelijk in 1985 weer eens kon worden georganiseerd, was ik al een jaar of wat uit training. ;-(

    Like

  34. Oeps, dat klinkt niet bést.
    Maar wel leuke foto en ik heb het ook zo geleerd !
    En je gekleurde bovenwoning is schitterend en zo vrolijk

    Like

  35. Kreeg toevallig gisteravond foto’s van de ijsbaan
    4 kleinkinderen zijn er geweest deze vakantie en wij op 1tje oppassen want moet nog slapen in de middag.
    Ook leuk haha
    Dus je hebt een flinke klapper gemaakt 😦
    Groetjes

    Like

  36. Inderdaad ook zo…. En ook gevallen en daarna nooit meer geschaatst.
    Met die verschillen dat jij het op Friesch ijs moest doen en ik op het ijs vd oosterburen en dat ik er geen hersenschade aan overhield maar het wel bepaalde dat ik nooit weer schaatsen zou onderbinden (bij mezelf dan)

    Het spijt me wel te lezen dat jij er iets aan overhield. Ik hoop oprecht dat het je nu niet te veel beperkt!!

    Like

Reacties zijn gesloten.