Stalactieten zijn pegels aan het plafond van een grot.
Ze ontstaan door neerslag van een vloeistof,
bijvoorbeeld grondwater, dat door het plafond van een grot sijpelt,
en in de vorm van een druppel blijft hangen.
Dat herhaald zich telkens weer,
en uiteindelijk vormt zich een stalactiet.
Het kan duizend jaar duren,
voordat zich een stalactiet van één centimeter heeft gevormd.
Malachiet met zeer zeldzame stalactiet kristalstructuur.
Vindplaats: Congo, Afrika.
Na jaren van intensief speurwerk, heb ik een nieuwe planeet ontdekt.
Astronomen zijn dolenthousiast, en hebben hem Mc-curius genoemd,
ik ben zeer vereerd!
Allemaal onzin natuurlijk, het is een Amethistbol.
Persoonlijk vind ik het een hele mooie.
Het is verbazingwekkend om te zien,
hoeveel soorten, en in allerlei kleuren mineralen er bestaan.
Vanadiniet op Bariet
De Orthoceras, leefde tussen 488 en 199 miljoen jaar geleden,
en was de voorloper, van de huidige inktvis.
Sculptuur in matrix. ( grondmassa van gesteente)
Het was een weekdiertje,
daardoor is alleen de wervel versteend.
Met enkele Ammonieten, uit dezelfde periode.
De mooiste exemplaren worden in het Atlasgebergte van Marokko gevonden.
Een plaat van 60 x 35 x 5 centimeter,
met een gewicht van 17 kilo.
Fantoomkwarts bestaat uit kwarts, van meestal bergkristal,
binnenin de punt, kan je nóg een punt zien zitten,
in dit geval met een rode kleur.
De oorzaak van een fantoom is, dat het kristal gestopt is met groeien,
en een laagje van een ander kristal over zich heen heeft gekregen,
en uiteindelijk tóch doorgegaan is met groeien.
Door het laagje van het latere kristal heen,
kan je dan de vroegere vorm zien.
Dit stuk is 32,5 x 18,5 x 12 cm groot, en weegt 8460 gram.
De vindplaats is Zambia.
Mineralen zijn van nature vaste stoffen,
die in de aarde, rotsen en grotten voorkomen.
Van de tot nu toe, 4 á 5 duizend gevonden soorten,
is ongeveer 10% lichtgevend onder Ultra violet licht.
De kleur en lichtsterkte is per soort anders.
Honing calciet met paars fluoriet normaal.
Fluorescerend.
Fluorescentie, is het uitstralen van licht door een materiaal,
onder ultraviolet-licht.
Sommige mineraal soorten,
blijven nog even licht uitstralen wanneer het UV licht is uitgeschakeld.
Groene Fluoriet normaal.
Onder UV licht.
Fluorescerende mineralen geven over het algemeen één kleur licht,
enkele soorten stralen meerdere kleuren tegelijk uit.
Cerussiet met Bariet normaal.
Onder UV licht.
Het is een wondere wereld!
Sommige mineralen, veranderen van kleur onder
ultra violet ( UV) licht.
Weet je wel, dat licht waar in de disco,
je tanden belachelijk wit van lijken.
Je hebt er een speciaal lampje voor nodig,
en wat je dan te zien krijgt, is bijna sprookjesachtig.
Kyaniet normaal.
Onder de UV lamp, veranderd het compleet van kleur.
Robijn krsitallen….
worden intens rood.
Red fox agaat ( Argentinië )
ondergaat ook een totale metamorfose.
15 miljoen jaar geleden, zijn 2 meteorieten ingeslagen op de aarde.
Bij deze inslagen, kwam enorm veel energie vrij,
zo’n 1,8 miljoen maal meer dan de atoombom op Hiroshima.
Er werd onvoorstelbaar veel zand en aarde gesmolten,
door een temperatuur van 30.000 graden Celsius, en de lucht in geslingerd.
Na terugkeer in de atmosfeer, stolde de aardse materie,
vermengd met de buitenaardse materie,
en viel terug op de aarde in een “stooigebied”.
Dit gebied beslaat grofweg Tsjechië.
Een klein deel van de materie, stolde tot Moldaviet.
De vindplaatsen raken uitgeput,
hierdoor stijgt de waarde van Moldaviet snel.
Dioptaas is een zeldzame en kostbare edelsteen.
Het groen is zó intens, dat het soms voor smaragd wordt aangezien.
De naam komt van het Griekse “dia” (door) en “optas” ( zichtbaar)
Dioptaas, wordt meestal ingedeeld als ‘edelsteen in ruwe vorm’
Dit exemplaar, is rijkelijk voorzien van gele Wulfeniet kristallen.
Moeder natuur, heeft voor een prachtige kleurencombinatie gezorgd.
Cystoiden verschenen 500 miljoen jaar geleden, in het Ordovicium.
Die geologische tijdschaal, kende een relatief warm klimaat,
hoog zeeniveau, en een korte ijstijd.
Cystoiden hadden een bolvormig lichaam, en zaten
daarmee direct, of met een steel vast aan de zeebodem.
Aan de bovenkant zat de mond, met vangarmen eromheen,
die voor voedsel zorgden, dat door buisvoetjes naar de mond werd gebracht.
In de bol, zitten vaak kristallen,
waardoor ze kristalappel worden genoemd.
Ze stierven 350 miljoen jaar geleden uit, je kijkt nu dus
naar iets wat minimaal zo oud is.
De vindplaats van deze, is Zweden.
Welkom op de fotosite van Edward McDunn 