Wanneer je een cursus portretschilderen hebt gevolgd, wil je natuurlijk laten zien wat je kunt,
een model is altijd wel te vinden.

Het begint al ergens op te lijken hè?

Misschien toch maar eerst nog een vervolgcursus??
Maar deze kunstenares heeft er plezier in, en daar gaat het toch om.

Tussen Hoek van Holland en Maasdijk ( Zuid-Holland) ligt het Staelduinse bos,
onderdeel van de kapittelduinen.

In dit bos ligt een door de Duitsers tijdens WOII gebouwd  bunkercomplex, dat deel was van de Festung Hoek van Holland,
en onderdeel van de Atlantikwall.

De bunkers zijn niet vrij toegankelijk, en dienen als onderkomen voor vleermuizen.

Toch is het mogelijk om wat foto’s van andere bunkers te maken, maar je moet wel erg oppassen waar je loopt.

                  

Alles is verroest, overwoekerd, en glibberig.

                  

Maar fotografisch gezien, zijn er aardige plaatjes te schieten.

Ik was enigszins verbaasd om een lepelaar in de Nieuwe Waterweg
bij Hoek van Holland aan te treffen, ik wist niet dat ze daar voorkwamen.
Het was tevens de eerste keer, dat ik er eentje in de vrije natuur kon fotograferen.

Dit heeft eigenlijk geen nadere uitleg nodig,
fotografen zijn gewoon vrolijke en blije mensen.

De Aalbessen beginnen alweer rood te kleuren.

In de Middeleeuwen, hadden sommige mensen tijdens hete zomerse dagen, hun eigen drinkkan bij zich.

Meestal stond er op het dorpsplein wel een pomp,
maar dan moest er wél water uit komen natuurlijk.

Of vulden ze die kan,
met iets anders dan water?

Ook bij de weerswaarschuwing “Code geel”, moet Pluto worden uitgelaten.